Anne Pieters Alkema

Anne Pieters Alkema

Op 09-09-1900 gehuwd met Gerritje van de Linde, wonende te Midlum, dochter van Hein Everts van der Linde, arbeider, en Antje Folkerts Draaisma Ze kregen 4 zonen. Ze woonden eerst aan de Heerengracht 1 en later in de Wilhelminastraat
”

Krantenartikelen uit 1971

Gebakken vis van Alkema
Naar aanleiding van het artikel in uw krant over de heer A. Alkema het volgende. Ik heb Alkema zeer goed gekend als viskoopman op de kermissen in o. a. Wier, Berlikum, Ried, Dronrijp en St. Jacobiparochie. Als ik dan met mijn kameraden de kaatspartijen in de omgeving afreisde, kochten we bij hem altijd vis. Ook weet ik nog goed dat ze met z’n tweeën in de bus zaten, die op weg was naar Sneek bij Rien in de vaart reed. Hierbij verdronken enkele Franekers. Dit gebeurde op een dinsdag voor de kermis in Dronrijp. Toen wij die zondag van de Dronrijpster kermis hen daar tegenkwamen, zei Alkema: Hier zijn de verloren zoons weer. Tijdens de kermis in Wier gebeurde het dat twee mannen er met de beurs van Alkema vandoor gingen. Hij had de dieven echter spoedig te pakken en hield in ieder hand één vast. Wat Alkema vast had, liet hij ook niet meer los. Dat was ook bij de politie wel bekend, zodat die hoefde in te grijpen. In St. Jacobiparochie was er op dinsdag altijd een partij voor genodigden. In de pauze kwam dan Veldstra of Mellema met de tuigpaarden. Jammer dat dit niet meer gebeurd, want het waren mooie dagen. Na afloop van een zodanige dag wilde ik dan wat gebakken vis mee naar huis nemen, doch Alkema was in geen wegen of velden te zien. Ik dacht dus, ik red me zelf wel en pakte een paar vissen in. Toen ik weg wou gaan kwam Alkema te voorschijn uit de brouwerij, want een borreltje wou er bij hem altijd wel in, hij zei: Ga maar gauw weg met je vis, want we zien elkaar wel weer eens. Een vreemde figuur, deze Alkema, waarmee je niet gauw ruzie kreeg. Nu ik dit zo schreef, dacht ik, dat het weer over het algemeen zo veel zachter is dan 38 jaar geleden. Toen gingen wij op de schaats naar Oudkerk en terug over Leeuwarden naar Wier. In hetzelfde jaar was er een Elfstedentocht die werd gewonnen door A. de Vries uit Dronrijp.Wier. C.A. Groenteteelt

Huis aan de gracht.

U had het vorige week over het bouwvallige huis hoek Herengracht – Vossegatsteeg. Daar woonden vroeger mijn oom en tante, de familie Anne Alkema. Hij was een broer van mijn moeder. Anne Alkema en zijn vrouw dreven in het beneden gedeelte van die woning een viswinkeltje. Later hebben oom en tante daar boven gewoond, oom Anne is daar ook overleden. U hebt hem wel gekend, hij was een grote, zwaar gebouwde man, woog meer dan 100 kg. Hij heeft zwaar geleden en toen hij overleed woog hij niet veel meer dan 70 pond. Hij handelde veel in puin, sintels enz. Deze materialen leverde hij veel aan boeren en deze vrachten moesten dan per praam naar de meest afgelegen boerderijen worden vervoerd. Het was een tijd, je moest een duizendpoot zijn om je brood te verdienen, oom Anne stond daarom ook wel op kermissen om vis te verkopen. Hij heeft ook wel op de tichelwerken zijn arbeid verricht. Hij was, wat men dan zegt “van zessen klaar”. Zij hebben ook in het huis daarnaast gewoond, ik herinner mij daar veel bij hen te zijn geweest. Hun kinderen waren toen nog heel jong. Hun oudste Piet Alkema zal nu ruim 70 zijn denk ik. Toen ik bij oom Anne en tante kwam, was ik net 10 jaar, dat is nu 70 jaar geleden. Ik denk niet dat de drie kinderen, Piet Hein en Johannes daar meer van weten. Met mijn 80 jaar ben ik weer een slag ouder. Hopelijk zal dit stukje uit de oude doos, meer ouderen opwekken, ook eens iets op papier te zetten. Het is altijd interessant die dingen te lezen. Wel Pieter Smedinga, hartelijk dank voor uw moeite, zijn er meerderen die nog iets willen melden, wij zullen hen graag de ruimte geven. P.S. Een hele poos is oom Anne besteller geweest voor de ‘Prins van Oranje’. Zware karrenvrachten heeft hij – twee honden onder de kar- vanaf de Zuiderkade naar de diverse zakenlieden in Franeker gereden. Veel ouderen zullen dat ook nog wel weten.